Puzonista Samuel Blaser, gitarzysta Marc Ducret i perkusista Peter Bruun od kilku lat tworzą trio, które z całą mocą akcentuje spontaniczną kreatywność w tworzeniu muzyki. Mimo, że formacja istnieje od 2013 roku, muzycy skupiali się raczej na występach na żywo, niż wydawaniu płyt. Dopiero dwa lata temu ukazała się pierwszy album grupy, zarejestrowany rok wcześniej, podczas Taktlos Festival w Zurychu. W tym roku mamy okazję posłuchać jeszcze starszych nagrań pochodzących z sesji w Centre de Culture ABC, w szwajcarskim mieście La Chaux-de-Fonds, które odbyły się w 2016 roku. Ich efekty znalazły się na wydanych w formacie cyfrowym albumach zatytułowanych odpowiednio ABC vol.1 i ABC vol.2.
Samuel Blaser / Marc Ducret / Peter Bruun - ABC vol. 1
/Blaser Music, 2020/
Pierwszą część otwiera obszerny (ponad dwudziestopięciominutowy) utwór L’Ombra di Verdi. Bruun perkusyjnymi nieregularnościami samotnie przeciera szlak, by nieco ustąpić pola gdy uaktywniają się pozostali dwaj członkowie składu. Blaser i Ducret wydobywając ze swoich instrumentów przeciągłe frazy, z wolna muskając powierzchnię dźwięków. Stopniowo trio wchodzi coraz głębiej w powstające na bieżąco muzyczne uniwersum. Początkowy dystans pomiędzy partiami poszczególnych instrumentów ulega zdecydowanemu skróceniu. Pojedyncze nuty ewoluują i rozwijają się w zaawansowane formy, które zazębiają się ze sobą na coraz to nowe sposoby. Wraz z czasem trwania muzyka nabrzmiewa treścią i wzbogaca się o kolejne detale. Blaser, Ducret i Bruun udanie wymykają się schematom i tworzą unikatową narrację, w której splatają się ze sobą: szorstkość i śpiewność, arytmiczne i atonalne wycieczki i zorganizowane dialogi, wyciszenie oraz intensywność.
Kolejna kompozycja zatytułowana Svesker oparta została na dużo bardziej wyraźnym ale i stonowanym rytmie perkusji, który dla pozostałej dwójki muzyków stanowi punkt odniesienia dla zaprezentowania dwóch różnych oblicz dźwiękowego liryzmu. Podczas gdy Ducret ozdabia utwór pastelowymi plamami gitary i strzępami fraz, Blaser prowadzi cudnie melodyjną opowieść. Ów kontrast tworzy fascynujące napięcie.
Dalej następuje adaptacja miniatury Igora Strawińskiego Fanfare for A New Theatre. Z czterdziestosekundowego, skomponowanego na dwie trąbki pierwowzoru, trio wysnuło ponad osiem minut improwizowanej rozmowy. Mocno perkusyjnej, postrzępionej, ale i zadziwiająco wiernej duchowi oryginału.
Nastrojowo jawi się kolejna kompozycja The Rain Only Drums at Night. Niespieszne, melodyjne frazy Blasera krzyżują się z minimalistyczną, szorstką gitarą Ducreta. Bruun ubarwia całość swą perkusyjną wszechstronnością. Pod koniec utworu wszyscy podporządkowują się rygorowi motorycznego rytmu, stawiając wyrazisty akcent zamykający całość.
Bonusowy utwór zatytułowany Aquarelle to liryczna impresja, której oś stanowi dialog rozgrywający się pomiędzy puzonista a gitarzystą, z czujnym, ale jednak nieco wycofanym udziałem perkusji.
â–º bandcamp
Samuel Blaser / Marc Ducret / Peter Bruun - ABC vol. 2
/Blaser Music, 2020/
Część druga rozpoczyna się od wyciszonej, stanowiącej jak gdyby kontynuację finalnych minut ABC vol 1., kompozycji Mouse. Stonowany dialog puzonu i gitary wspomagany przez oszczędną perkusję w końcowych minutach zdaje się lekko spiętrzać, dźwięki pojawiają się w większym natężaniu, stają się bardziej wyraziste a rytm mocniej akcentowany.
Z upływem kolejnych minut Marc Ducret pozwala sobie na nieco śmielsze poczynania z przesterem. Początek La vie sans toi drży i faluje, a gitarzysta jest tu zdecydowanie postacią pierwszoplanową. Gdy dołącza do niego Blaser kompozycja zaczyna przeradza się w coś na kształt marszu żałobnego.
W The Beekeeper po łagodnym kołyszącym początku, bardzo szybko następuje wymiana krótkich, kąśliwych fraz pomiędzy całą trójką muzyków. Dźwięki kotłują się, często wkraczając w niskie rejestry. Narastające napięcie zostaje uwolnione i wyciszone w końcowych minutach utworu, a na finał muzycy wracają do bujającego motywu otwierającego.
Rozbudowany, trwający ponad osiemnaście minut Held stanowi klamrę spinającą oba albumy. Podobnie jak w otwierającym pierwszą część L’Ombra di Verdi muzycy tria prezentują pełne spektrum swoich możliwości. Od subtelnych, melodyjnych fraz po atonalne, zgiełkliwe partie, od solowych, zdyscyplinowanych fragmentów po rozwichrzoną kolektywną improwizację.
Na deser otrzymujemy jeszcze jeden utwór bonusowy. Chyba najbardziej komunikatywny z całego zestawu, oparty na mocnym, bluesowym groove. Po ogromnym bogactwie wrażeń zawartych na ABC vol.1 i ABC vol.2 skutecznie przywołuje do rzeczywistości.
Zestaw obu albumów to pokaz niezwykłej kreatywności, ale i portret zespołu, którego członkowie grając ze sobą wciąż poszukują nowych dróg rozwijania myśli, są otwarci na interakcje, a co szczególnie zauważalne - jak ognia unikają schematów i powtarzalności. Właśnie dlatego ta muzyka nie nudzi.
â–º bandcamp